« Poprzednie hasło: KUROPATWICZKA | Następne hasło: KUROPŁOSZEK » |
KUROPŁOCH (5) sb m
Oba o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | kuropłoch | kuropłochowie |
sg N kuropłoch (4). ◊ pl N kuropłochowie (1).
Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) w.
W połączeniu szeregowym (1): mámki y miſtrzowie/ y w náuce towárzyſze/ tákże y w igrániu/ zá rádą Senatorſką niechay im [synom królewskim] będą przydáni. á ludźie wſzetecżni/ kuropłochowie [scurrarum] / pijánice/ y pochlebcy niech przy nich niebywáią ModrzBaz 75v.
W przeciwstawieniu: »stateczny człowiek ... kuropłoch« (1): ſtátecżny cżłowiek nierowno lepſzych y poććiwſzych krotofilek ſobie vżyć może/ ſiedząc á dziwuiącz ſie dziwnyrn zawrotom ſwiátá tego/ niżli then tłukąc ſie poſkocżny kuropłoch. RejZwierc 165.
Synonimy: pędziwiatr, wszetecznik.
IM