[zaloguj się]
[pdf]

PĘDZIWIATR (4) sb m

a jasne.

Fleksja
sg
N pędziwiatr
G Pędziwiatra
I pędziwiatr(e)m

sg N pędziwiatr (2). ◊ G Pędziwiatra (1). ◊ I pędziwiatr(e)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Człowiek zmienny, niepoważny, lekkoduch (3): A pátrz iáko y ciebie pędziwiátrem zowie/ Bo to wie iż młodemu záwżdy ſzumi w głowie. RejWiz 40, 39v; Proteo mutabilior [...], Płochy/ Nieſtáteczny/ by wiátr/ Kuropłoch/ Pędźiwiárt [!]/ Ták ſtáteczny yáko másło ná słóńcu. Mącz 327d.
2. n-pers (1): Item kaſzcze [...] kthora myeſzka na Nowey Grobli v pądziwyatra vkradl plaſcz LibMal 1550/152.

Synonim: 1. kuropłoch.

KWysz