[zaloguj się]
[pdf]

KURS (3) sb m

kurs a. kursus (3), [kurs].

Fleksja
sg pl
N kursy
A kurs kursy

[sg A kurs]. ◊ pl N kursy (2). ◊ A kursy (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. w innych znaczeniach.

1. Kursus, wyciąg brewiarza dla świeckich, księgi do modlitwy [cursus Łac śr] (3):

W połączeniach szeregowych (3): Swiattzą teſz dobrze/ o tey náuce Papieżá Rzymſkiego Antykryſtá/ wáſze kxięgi właſne/ y wáſze vſtáwy/ Reguły/ y wáſze Pontyfikały/ Aiendy/ Wijátyki/ Dyurnały/ Kurſy y Mſzały KrowObr 52; Pánnę Máryą/ nie tylko zową mátką Iezuſową/ ále też y ſámego Bogá Oycá; tákże też y świętey Troyce/ iáko ich Kurſy/ Hortuluſy/ Báiendy/ y Mſzały z Wiátykámi świadcżą CzechRozm 194v; CzechEp 81.

2. [Bieg, marsz, szybki pochód; tu wypad wojskowy [cursus – bieg Mącz 73d, Calep; bieżenie, bieg – cursus Cn]:
Zwrot: »jeździć w kurs«: Florenckie okręty przychodziły [...] galery zasiadły raz na nie [...] jeden zatopiły, drugie dwa albo trzy uciekły, a to dlatego na nie Turcy uderzyli, iż galery florenckie ordinis S. Stephani jeżdżą w kurs i szkodę niemałą czynią RadzPodróż 191.]

AK