« Poprzednie hasło: [KUSZNIERSTWO] | Następne hasło: [KUSZNIK] » |
KUSZNIERZ (28) sb m
kusznierz (12), kuśnierz (1), kurśnierz (1), kusznirz (1), kusznierz a. kuśnierz (13); kuśnierz Mącz; kurśnierz Calep; kusznierz : kusznirz BielSat (1 : 1).
-ſz-, -sz- (20), ſch- (3), -ſſ- (2), -ſ- (2), -rſ- (1).
-erz-; -erz z tekstów nie oznaczających é (Cn e pochylone).
sg | pl | |
---|---|---|
N | kuszni(e)rz | |
G | kusznierza | kusznierz(o)w |
D | kusznierzowi, kusznierzewi | kusznierzóm |
A | kusznierza | |
I | kusznierz(e)m | kusznierzmi |
sg N kuszni(e)rz (8). ◊ G kusznierza (8). ◊ D kusznierzowi (2), kusznierzewi (2) LibMal (2 : 2). ◊ A kusznierza (3). ◊ I kusznierz(e)m (2). ◊ pl G kusznierz(o)w (1). ◊ D kusznierzóm (1). ◊ I kusznierzmi (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.; poza tym XVIII w. w innym znaczeniu.
W połączeniu z imieniem (i nazwiskiem) [imię (i nazwisko) + kusznierz (9), kusznierz + imię (2)] (11): wzyalem koſzvch nawodney Vliczy kuſznyerzowy Ianowy LibMal 1545/101; Hannuſch fechter [...] przeſz Walthina Rell kuſznyerza zbrunowa do vrząndu dany LibMal 1551/161, 1544/89v, 1545/94v, 1547/125v, 137, 1550/158 (10); BielKron 393v.
Żart. O Jazonie (bohaterze mitu o złotym runie) (1): Cżárownicá to Medeá ſpráwiłá/ Ze go tą złotą wełną nábáwiłá. Roſkoſzny Iáſon bywſzy Bohátyrzem Zoſtał Kuſznierzem. KlonWor C4v.
AK