[zaloguj się]
[pdf]

KWATER (3) sb m

-å- (2) Mącz, KlonWor, -a- (1) KochPhaen; e jasne.

Fleksja
sg
N kwåter
A kwater
I kwåtr(e)m

sg N kwåter (1). ◊ A kwater (1). ◊ I kwåtr(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Czwórka na kostce do gry lub figura wyznaczona przez cztery punkty (2): Senio, Sześć/ to yeſt zés na koſtce/ niektorzi mniemáyą kwater/ to yeſt cżtery. Mącz 390c.
Wyrażenie przyimkowe: »na kwater« = jak czwórka na kostce do gry, w kwadrat (1): Czterzy [gwiazdy] co naświétnieyſzé w kroku mieyſce máią Na kwáter vſádzoné. KochPhaen 6.
2. Czwórka koni w zaprzęgu (1): Y iuż ſwego ſzláchectwá wiele ten vroni/ Komu wozá nie ćiągnie proceſsia koni. Iuż teraz tuzem ieźdźić/ y quatrem/ y dryią/ Tylko owym należy co żebrácko żyią. KlonWor 55.

Cf KWADER

JB