[zaloguj się]
[pdf]

RAC (9) sb m

rac (8), Rask (1); rac: Rask BielSpr (2:1).

-a- (5), -å- (3), -(a) (1); -å- GórnDworz, -a-: -å- BielKron (4:1), BielSpr (1:1).

Fleksja
pl
N Racy, Rascy, Råcowie
G Rac(o)w
D Rac(o)m
A råce

pl N Racy, Rascy (4), Råcowie (1). ◊ G Rac(o)w (2). ◊ D Rac(o)m (1). ◊ A råce (1).

Sł stp: rac, Cn, Linde brak.

1. n-ethn Mieszkaniec Rascji (Raszki, krainy w Serbii) (5): Acżkolwiek wiele z thych [ludów] obroćiło ſie w cudzy obycżay/ iáko Bolgárow/ Boſnow/ Rácow/ Chárwathow/ w Turecki BielKron 338, 253v; BielSpr 70 [2 r.]; Od Bulgárow pothym Racowie/ Serbowie/ Ruś/ y ini piſmo wzięli. GórnDworz F5; [BielKron 1551 156v].
2. Żołnierz lekkozbrojnej jazdy złożonej z Raców (4): Wćiągnęli tedy rácy álbo kozacy Skánderbegowi w kráiny Tureckie BielKron 254, 304v, 401v marg; BielSpr 70.

KW, PP