[zaloguj się]
[pdf]

KWICZOŁ (2) sb m

kwiczoł (1), kwiczał (1); kwiczoł Mącz; kwiczał SienLek.

o jasne, a pochylone.

Fleksja

N pl kwiczoły (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

zool. Turdus pilaris L.; kwiczoł, ptak z rodziny drozdów (Turdidae); turdus Mącz, Cn (2): Turdus, Kramacvogel po niemiecku/ po polsku kwiczoły yáłowcem ſię żywiące przy/ krolewcu miescie w Pruſiech wiele ſie ych ławiáyą Mącz 470a; á z leśnych/ ćietrzewie/ Kuropátwy/ Iárząbie/ kwiczały dobry ſok czynią. SienLek 7.
[Zestawienie: »jemiołucha kwiczoł«: Iemiołucha kwicżoł ſzárego á rábego piorá. CygMyśl I2v.]

JB