[zaloguj się]
[pdf]

KWIK (1) sb m

Fleksja

N sg kwik.

Sł stp brak, Cn s.v. kwiczenie, Linde XVII – XVIII w.

Dźwięk wydawany przez świnię, osła lub przestraszonego konia; stridor suis Mącz, Cn; grunnitus Cn
Wyrażenie: »kwik świński«: Stridor, skrzitánie/ kwiczenie/ skrzipienie. Stridor suis, Kwik śwyński. Mącz 420d.

Cf KWICZENIE

JB