[zaloguj się]
[pdf]

KWINTLA (2) sb

kwintla f (1), kwintel m a. kwintla f (1); kwintla Calep; kwintel a. kwintla Mącz.

Fleksja
sg pl
N kwintle
A kwintle

sg G kwintle (1). ◊ pl A kwintle (1).

Sł stp brak, Cn s.v. kwinta, Linde bez cytatu.

Jednostka miary, 0,25 łuta, wynosiła od 3,22 g do 4,375 g (2): Stater, Nieyáka mincá/ quatuor drachmas valens, Málem około pułzłotego náſzego polskiego/ też wagá cztery kwintle ważąca. Mącz 412a; scrupulus vel scrupulum genus est exigui ponderis pendentis tertiam partem drachmae, hoc est obo1os duos. Trzecczia częſc od kwintlie. Calep 957b.

Synonim: dragma.

Cf KWINT, KWINTYN

JB