![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [KWOKA] | Następne hasło: (KWOKAJĄCY) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KWOKAĆ (3) vb impf
Teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 1 | kwokåm |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | by kwokała |
praes 1 sg kwokåm (1). ◊ con 3 sg f by kwokała (1). ◊ part praes act kwokając (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Wydawać głos – o kurze wodzącej kurczęta; glocire Calep, Cn; gluctire, glucidere Cn (3): Glocio ‒ Kwokąm. Calep 458a.
Zwrot: »by kokosz kwokać« (1): POlak przyſzedł do Niemcá/ by Kokoſz kwokáiąc/ A iż vmie iáycá nieść/ pewnie powiedáiąc. RejFig Dd6.
Przen: Doglądać kogo, troszczyć się o kogo [komu] (1): Iuż dwie ſłużbiſthe á trzecia coby im kwokáłá/ á trzy bramy áby były na káżdey. RejZwierc 31.
Formacja wspołrdzenna: zakwokać.
JB