« Poprzednie hasło: LAMENT | Następne hasło: LAMENTLIWIE » |
LAMENTACYJA (7) sb f
Dwa pierwsze a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w lament).
Fleksja
pl | |
---|---|
N | lamentacyje |
A | lamentacyje |
inne | pl G skrót - lament. |
pl N lamentacyje (3). ◊ G skrót lament. (1). ◊ A lamentacyje (1). ◊ skróty lamen., lament. (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Opłakiwanie zmarłego lub klęski narodowej utrwalone w formie tekstu literackiego [lamentatio – żałowanie, narzekanie BartBydg; ‒ lamentowanie, rzewne narzekanie Mącz 183b; lamentatio, aegritudo cum eiulatu – płacz lamentliwy Calep; narzekanie, krzyk żałosny ‒ lamentatio Cn] (7): Ná Wielki Cżwartek Lámentácye. ArtKanc E8v żp.
Tytuł księgi St. Testamentu „Lamentacje Jeremiasza” (4): Lamen. 2. v. 17. BibRadz I 73c marg, 116a marg; BielKron 91 [2 r.] [cf Zestawienie.]
Zestawienie: »Lamentacyje Jeremiaszowe« [szyk 1 : 1] (2): Leop HHhh5 żp; káżdy w ſłowie Bożym ćwicżony pozna [...] z ſłow Ieremiaſzowych Láment. 2. v 1. CzechEp 170.
Szereg: »Treny albo Lamentacyje« (1): [Jozyjasz] pochowan w krolewſkim grobie z wielkim płácżem y nárzekániem ludu poſpolitego/ á nawięcey Ieremiaſz ktory piſał Trenos álbo Lámentácye/ ktore przy grobie krolewſkim fpiewano. BielKron 91.
Synonimy: płakanie, skarga, tren.
Cf LAMENT, LAMENTOWANIE
KN