[zaloguj się]

LAMENTLIWIE (4) av

a oraz oba e jasne.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

W sposób wyrażający skargę, ból; płaczliwie, z narzekaniem (4): Ale Bog (ták rzekł [Sachmat Solman] lámentliwie ręce wzgorę podniozwſzy) [...] mnie y Krolá/ [...] w tey ſpráwie kiedy rozſądzi StryjKron 692; GosłCast 56.
Szeregi: »lamentliwie i płaczliwie« (1): ſpráwiedliwa li też to dla Grammátyki tak bárzo kogo nienawidźieć? y przećiw nam nie tylko piſáć/ ták nie Chriſtyáńſkie/ [...] ále też y na kazániach ſwych lámentliwie y płácżliwie przećiw nam/ wſzytkich pobudzáć? CzechEp 93.

»smętnie a lamentliwie« (1): Co [hańbę niepłodności] cżuyąc Anná ſmętnye záwſſe a lámentliwye żyłá GliczKsiąż C3.

Synonim: płaczliwie.

KN