[zaloguj się]
[pdf]

LEK (5) sb m

e pochylone.

Fleksja
sg pl
N léki
G lék(o)w
I léki(e)m
L lékåch

sg I léki(e)m (1). ◊ pl N léki (2). ◊ G lék(o)w (1). ◊ L lékåch (1).

Sł stp notuje, Cn: leki, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.

1. Środek dawany choremu w celu uzdrowienia (3): Tákim lekkiem pierśi maż Cyelęce kośći w wodźie warz/ W tę iuchę gliny námieſzay A iákoby máść vdźiáłay. SienLek 85; á przydawa ſye im [gorączka młodym ludziom] z rzeczy ſłodkich/ gorących/ ſuſzących/ ktoré iedzą álbo piją/ á czáſem z niepotrzebnych lékow SienLek 140v.
Wyrażenie: »lek wyrzucający [= spędzający płód]« (1): Ecbolia, Ecbolinae, Ecbolades, medicamenta sunt quibus medici utuntur abigendis infantibus in utero enectis, quae et phthoria dicuntur. Latine [...] eiectoria vel eiectrices medicinae ‒ Lieki wirzucaiącę. Calep 347a.
2. Kuracja, stosowanie zabiegów leczniczych w celu przywrócenia choremu człowiekowi lub zwierzęciu zdrowia; curatio, usus medicinarum Cn [tylko w pl] [czego] (2): O Oczu/ y o lekach ich niedoſtátkow. KTo Oczy chore ma/ Muśi ſye ſtrzec od rzeczy ſłonych/ ſmáżonych/ kwáśnych/ gorzkich/ álbo tych ktore łzy oczom czynią. SienLek 63; Bolączki końſkiéy léki SienLek Aaaa.

Cf LEKA, LEKARSTWO

BZ