1. Pełen radości, przeżywający radość (1): Słuchayże co ten rádośćiwy ſtárzec [tj. prorok Zachariasz] á ten ſwięty cżłowiek powiádáć racży/ á ſłyſzyſz iż nie od tąd pocżął tę rádość ſwą iż mu ſie ſyn vzodził [!] RejPos 298.

2. Wywołujący radość (1): záćmiły ſie iuż y oczy moie oczekawáiąc rádoſćiwego przyſcia twoiego ku wſpomożeniu memu. RejPs 100.

3. [Wyrażający radość: Jej M. za królową koronowali, a na długie a szczęśliwe panowanie radościwym głosem obwołali i winszowali. KromHist 69.]