Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: RADOSTNY

Następne hasło: RADOŚĆ »

RADOŚCIWY (2) ai

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w radosny).

Fleksja

sg
m	N	radościwy	n	N
	G			G	radościw(e)go
	I	radościwym		I

sg m N radościwy (1). ◊ [I radościwym.] ◊ n G radościw(e)go (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Pełen radości, przeżywający radość (1)
2. Wywołujący radość (1)
3. [Wyrażający radość

1. Pełen radości, przeżywający radość (1): Słuchayże co ten rádośćiwy ſtárzec [tj. prorok Zachariasz] á ten ſwięty cżłowiek powiádáć racży/ á ſłyſzyſz iż nie od tąd pocżął tę rádość ſwą iż mu ſie ſyn vzodził [!] RejPos 298.

2. Wywołujący radość (1): záćmiły ſie iuż y oczy moie oczekawáiąc rádoſćiwego przyſcia twoiego ku wſpomożeniu memu. RejPs 100.

3. [Wyrażający radość: Jej M. za królową koronowali, a na długie a szczęśliwe panowanie radościwym głosem obwołali i winszowali. KromHist 69.]

Cf RADOSNY

LWil