Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [RADZAĆ SIĘ]

Następne hasło: RADZĄCY SIĘ »

RADZĄCY (7) part praes act

a jasne.

Fleksja

sg
m	N	radzący	f	N	radzącå

pl
N	m pers	radzący

sg m N radzący (4). ◊ f N radzącå (2). ◊ pl N m pers radzący (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej (6)
- 1. Służący radą, udzielający rady (4)
- 2. Rozważający, postanawiający coś (2)
II. W funkcji przymiotnika: dotyczący rady, doradczy (1)

I. W funkcji właściwej (6):

1. Służący radą, udzielający rady; suasorius Cn (4): Malesuada, Zlie rádząca. Mącz 205c; Dissuasor – Nie radzący. Calep 334a, 247a.

Wyrażenie: »wiernie radzący« (1): iáko [...] ták ieſt rzecż wdźięcżna cżłowiekowi przyiaciel wiernie rádzący [propter consilium animae]. BibRadz Prov 27/9.

2. Rozważający, postanawiający coś (2): Consulens, Rádzący. Mącz 63d.radzący o czym (1): Curiales – Radni panowie, ſplnie [!] radzący [o] dobrim poſpolitim. Calep 279a.

II. W funkcji przymiotnika: dotyczący rady, doradczy (1): Genus deliberativum orationis, Rádząca ſpráwá/ też napomináyące á prziwodzące mówienie ku czemukolwiek. Mącz 191c.

Synonim: I.2. myślący.

Cf RADZIĆ