[zaloguj się]
[pdf]

[LEŚNICZY sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w leśny).

Fleksja
sg pl
N leśniczy
G leśnicz(e)go
D leśnicz(e)mu leśnicz(e)m
I leśniczym

sg N leśniczy. ◊ G leśnicz(e)go. ◊ D leśnicz(e)mu. ◊ I leśniczym. ◊ pl D leśnicz(e)m.

Sł stp brak, Cn s.v. leśny subst., Linde XVIII w.

1. Człowiek pełniący nadzór nad lasem, gajowy: Familia. – Urzędnik leśny [kopia XVI w.: urzędnik, leśniczy], pasterz, dworniczka, chłopiec, dziwek 2. LustrKrak I 77; Poddani p. Jerzego Sokolowskiego, wedle sprawy leśniczego i sołtysów ze wsi przyległych, [...] płacą na rok owsa ćw. 40, kurow 40. LustrMalb 1565/157, 77; Czeladź mieszkająca w dworze puckiem, której tem sposobem na rok każdy płacą: [...] Leśniczy, któremu dają mc. 12 Kucharka mc 6 LustrPom 122, 28, 79; Leśnik et leśniczy/ Saltuarius. Volck Kkkv.
2. Zarządca lub dzierżawca lasów królewskich (tzw. królewszczyzn): A nadto kwitowego z wytecznym panu leśniczemu mają płacić wedle dawnego zwyczaju. LustrPodl 141, 137, 138, 140 [3 r.], 141 [2 r.], 142 [3 r.].

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej: To sioło pan leśniczy bielski dzierży do żywota za listy KJM in anno praesenti 1576 otrzemanemi LustrPodl 130, 89, 90, 99, 105, 126, 134, 136 [2 r.].

Synonim: 1. gajewnik.

Cf LEŚNIK, LEŚNY]

FP