[zaloguj się]
[pdf]

LICZYĆ SIĘ (26) vb impf

sie (20), się (6).

Fleksja
inf liczyć się
indicativus
praes
sg pl
1 liczymy się
2 liczycie się
3 liczy się liczą się
praet
sg pl
3 m licżył się m pers liczyli się
conditionalis
sg pl
1 m m pers bysmy się liczyli
3 m by się liczył m pers

inf liczyć się (4). ◊ praes 3 sg liczy się (5). ◊ 1 pl liczymy się (1). ◊ 2 pl liczycie się (1). ◊ 3 pl liczą się (5). ◊ praet 3 sg m licżył się (4). ◊ 3 pl m pers liczyli się (3). ◊ con 3 sg m by się liczył (1). ◊ 1 pl m pers bysmy się liczyli (1). ◊ part praes act licząc się (1).

Sł stp s.v. liczyć, Cn brak, Linde XVI – XVIII w. s.v. liczyć.

I. W funkcji zwrotnej; uważać się za kogoś, za coś (19):

liczyć się kim (10): LibLeg 7/97v; Y pan Kryſtus ſam dozwala nam tego/ ábyſmy ſie ſyny Bożemi licżyli á bráty yego GliczKsiąż D3v; A my licząc ſye Krześćijánmi háńbimy Oyce ſwe/ ludźie obmyte krwią Báránká niewinnego. OrzRozm M2v; tám [w Toruniu] Krol Polſki wźiąwſzy ſummę odſtąpił wſzytkich praw/ y niemiał ſie licżyć pánem y dziedzicem Pruſkich kráin BielKron 232, 47v, 183, 368; O którzy pánu w boiáźni ſłużyćie/ Y Iakobowym domem ſye liczyćie KochPs 31; PaprUp Kv; OrzJan 75.

liczyć się za kogo (1): Niegodźi ſię nam/ ktorzi ſię zá bráćią licżymy [qui fratrum censemur numero]/ ſobie tylko gwoli żyć ModrzBaz 68v.

liczyć się jakim (2): ale ten zacni Dom [Zborowscy] nietak was ſobie rozumie nawſzem ſie wam rownemi wſprawach rzetzi poſpolitey litza PaprUp F2v, C3v.

cum inf [tu: bierny odpowiednik składni A cum inf; cum N (1), I (4)] (6): Czo to za licha beſtia Tim ogonkiem tak vwiya A liczi ſie nam bicz wrodzie Sſkoda tego tey vrodzie RejRozm 391; á ſyn iego Andrzey iechał ná kſięſtwo do Hálicżá/ ktory ſie chytrze przybrawſzy licżył ſie być Włodzimirzem/ y puſzcżon ná zamek/ á thák wźiął Halicką źiemię. BielKron 356v; przyiechało ośḿdzyeſiąt Tátárow Zawołckich/ ktorzy ſie licżyli być poſły od iego bráćiey Zawołckich Carzow BielKron 402v, 180, 186v, 438v.

II. W funkcji biernej (7):
1. Być branym pod uwagę, być uwzględnianym (3): RejWiz 42; Co ſię ſkrzywiło nie może ſię náprośćić/ á cżego niemáſz (to) ſię nie może licżyć [non potest numerari]. BudBib Eccle 1/15; nie licżą ſię rzecży te/ ktore ku Cerymoniam/ to ieſt/ ku temu ná cżym Wiárá nie należy/ ſłużą SkarJedn 348.
2. Być uważanym za kogoś (3):

liczyć się jakim (1): Nie máſz nikogo/ by chćiał być ochłodą/ Nie vyźrzyſz/ ktoby znáiomym ſię licżył/ Albo/ w vćiſku/ poćiechy vżycżył. GrabowSet 2.

a. Być zaliczanym do określonej grupy [miedzy kim, miedzy czym] (2): MIedzy ſtárymi świętymi oycy [...] licży ſię ten B. Cyryllus/ ktory ná Hierozolimſkie Biſkupſtwo po onym Máximie S. wſtąpił SkarŻyw 277; SarnStat 638.
3. Być ważnym, mieć znaczenie wobec prawa (1): O koncu Séymu do práwá iáko ſie ma liczyc. SarnStat 30.

Formacje współrdzenne cf LICZYĆ.

MP