Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [LIJEC]

Następne hasło: LIJENTERYJA »

LIJEK (2) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja

	sg
N	lijek
D	lijkowi

sg N lijek (2). ◊ [D lijkowi.]

Sł stp brak, Cn: lejek, Linde XVIII w.: lejek, lijek.

Znaczenia

Dem. od „lej, lij”
- 1. Naczynie w kształcie stożka, z otworem u dołu, służące do przelewania płynów do innych naczyń (1)
- 2. Prawdopodobnie zatyczka, służąca do zatykania małych otworów w beczkach, lub rurka z zaworem do spuszczania płynów (1)

Dem. od „lej, lij”:

1. Naczynie w kształcie stożka, z otworem u dołu, służące do przelewania płynów do innych naczyń; infusorium Mącz; infundibulum Cn (1): Infusorium, Liyek Mącz 140a; [ono ochędożywſzy co chceſz odlać/ położ ná deſzce práwie przećiw liykowi fláſze leyney/ ktorym wchodźi Kruſzcżyzná SienHerb 603a].

2. Prawdopodobnie zatyczka, służąca do zatykania małych otworów w beczkach, lub rurka z zaworem do spuszczania płynów (1): Docillus, clepsidra, lyyek, czopek. BartBydg 44b.

Synonimy: 1. nalewka; 2. czopek.