LITANIJA (55) sb f
litanija (36), letanija (19); litanija ReszList (4), LatHar (32); letanija TarDuch (2), KrowObr, OrzRozm, BielKron (3), StryjWjaz (3), SkarŻyw (5), StryjKron, CzchEp, KochFr, ReszPrz.
e pochylone, pierwsze a jasne, końcowe pochylone (w tym w pierwszym a 3 r. błędne znakowanie).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
litanijå |
létanij(e) |
G |
litanij(e)j |
|
A |
litaniją |
litanije |
I |
litaniją |
létanijami |
L |
litanij(e)j |
litanijach |
inne |
sg A (lat.) - letanijam
|
sg N litanijå (19). ◊ G litanij(e)j (8). ◊ A litaniją (8). ◊ I litaniją (1). ◊ L litanij(e)j (3). ◊ pl N létanij(e) (1). ◊ A litanije (9); -e (1), -(e) (8). ◊ I létanijami (2); -ami (1), -(a)mi (1). ◊ L litanijach (3). ◊ (lat.) sg A letanijam (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
Mówiona lub śpiewana modlitwa zlożona z szeregu pochwalnych inwokacji skierowanych do Boga lub świętych, połączona z powtarzającym się wezwaniem o wstawiennictwo i opiekę;
litania, supplicatio Cn [litania ‒ modlitwa Cn] (52):
Poczinaią ſie Letanie wſzytkiego zywota pana naſzego Iezu Kryſta. TarDuch A8;
KrowObr 73;
Bym był Arcybiſkupem/ roſkazał bym po wſzytkiey Prowincyey Polſkiey/ poſt y Letánie OrzRozm F2v;
w ten cżás zácżęli Ceſárſcy ſpiewácy Letaniám: y ták Krol klęcżał áż przeſtáli/ bo dla tego też ſpiewácy Letániey vkroćili ná ten cżás/ [...] á potym letániey dokońcżyli. BielKron 329;
StryjWjaz C2,
D2,
D2v;
A ony gdy płácżąc nád nią Letánie mowiły/ bacżąc konánie iey/ iáko zeſnu/ rzecże do nich SkarŻyw 193,
193 marg,
358;
StryjKron 351;
Y kápłanów ſię wyſtrzégay/ Ráczéy ſámá záwżdy létániie śpiáway. KochFr 16;
ReszHoz 121;
ReszList 163;
LItánia Greckie ſłowo ieſt/ ktoreſmy vſtáwicżnym zwycżáiem/ w Láćińſkie y Polſkie nieiáko przemienili: wykłáda ſię prośby cżynienie/ ábo ſupplikácya/ bądź oprzycżynę/ bądź o rátunek kogo proſząc. LatHar 171;
Litánia tu znácży prośbę o przycżynę LatHar 499 marg;
Drugą [modlitwę] naydźieſz przy Litániách/ ná kárćie 182. LatHar 622,
172 żp,
180,
335 marg,
525,
634 (
18).
W połączeniach szeregowych (2): Pſalmy/ modlitwy/ Letánie/ y co noc trzyſtá paćierzy odpráwował SkarŻyw 293; ReszList 158.
W charakterystycznych połączeniach: litanija długa (2); litanijej dokonywać, dokończyć, używać (3); litaniją mowić (2), odprawować, powtarzać, śpiewać (5), wszcząć, zacząć (2), zmowić.
Zestawienia: »Litanija do Pana Jezusa« (
8):
LITANIA Do Páná IEzuſá/ wſzyſtek S. żywot iego záwieráiąca. LatHar 335,
347,
362,
365,
387,
402,
742,
746.
»Litanija (do) (Błogosławionej) Panny (i Matki Bożej) Maryjej« (5): Litánia do Błogoſłáwioney Pánny y mátki Bożey Máryey. LatHar 499, 397, 525, 743, 746.
»Litanija do wszystkich (a. wszech) świętych« (2): Litánia do wſzech Swiętych 172. LatHar 741, 746.
»Rzymska litanija« (1): [Modlitwa] Po wielkiey cżęśći z Rzym: Litániey. LatHar 627 marg.
Szeregi: »modlitwa i litanija« (
1):
[członkowie bractwa] ná dobrą pośćiel po modlitwách y litanijách [pielgrzymów] roſprowádzą. ReszList 163. [
Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»psalm z litaniją; psalm i litanija« (2;1): Tę modlitwę y niżey napiſane Pſalmy z Lietaniami [...] Niechay pilnie przecżytha TarDuch ktv; ReszList 159; LatHar 623. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
2.
Długie wyliczanie, wymienianie czegoś (2):
Wyrażenie: »długa letanija« (2): y pocżynáiąc od Enochá áż do Oniáſzá o ktorem ieſt wkſięgách Máchábeyſkich/ [Pismo św.] długą letánią poważnemi ſłowy wychwála wyſokie cnoty ich y dáry Boſkie wnich. SkarŻyw A4v; Skąd też znáć iż mu ſámemu nie wierzy/ ani vfa. Bo gdyby to było/ vſtáłáby tá długa letánia tych piſárzow/ ktorych piſmy chce ozdobić y vtwierdźić rzecż ſwoię złą y niezbożną. CzechEp 139.
KN