« Poprzednie hasło: LITURIJA | Następne hasło: LITYGANT » |
LITY (12) ai
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | lity | f | N | litå |
A | lity, lit(e)go | A | litą |
pl | ||
---|---|---|
N | m an | lit(e) |
G | litych | |
A | m pers | lit(e) |
subst | lit(e) |
sg m N lity (2). ◊ A lity (2), lit(e)go (1). ◊ f N litå (1). ◊ A litą (1). ◊ pl N m an lit(e) (1). ◊ G litych (2). ◊ A m pers lit(e) (1). subst lit(e) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
lity z czego (2): Leop Eccli 50/9; Trzebáby ſztukę vkázáć w tym niepoſpolitą/ Iákoby przemowić chćiáłá/ vcżynić twarz litą. Z bládłego mośiądzu/ ábo z miedźi cżerwonáwey KlonŻal D3.
W porównaniu (1): Y iákoby słońce iáſne/ ták y on świećił w kośćiele Bożym. [...] Iáko rzecż która ze złotá litha [Quasi vas auri solidum]/ ozdobiona wſſelákim kámieniem drogim. Leop Eccli 50/10.
W charakterystycznych połączeniach: bałwan lity(-a), bog (2), filar, obraz (3), twarz.
»ryty albo lity« (1): Przeklęty tzłowiek ktory tzyni ryty álbo lity Obras KrowObr 111.
»rzezany i lity« (1): Przeklęty mąſz ktory dziáła báłwaná rzezánego y litego [sculptile et conflatile] BudBib Deut 27/15.
Synonim: 1. lany.
MM