[zaloguj się]
[pdf]

LITYGANT (3) sb m

-a- SarnStat (2), -å- (1) GroicPorz.

Fleksja
sg pl
N litygant litygantowie
G lityganta
A lityganta

sg [N litygant.] ◊ G lityganta (1). ◊ A lityganta (1). ◊ pl N litygantowie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Jedna ze stron procesujących się; pieniacz (z lat. litigans, -tis) (3): Bo vporni Litygantowie thák ſobie częſto mowią: Chceć ſye práwá ze mną/ dam ći go doſtátek/ odważyłem ná ćię Sto złotych/ nie vſtąpięć kroku. GroicPorz ſ4; Rozmáyta przemyślność ludzka: chowa ſie ieden ná to, áby ná końcu Roków ſwego litigántá zdał: á aduerſarz czyha, iż gdy on zda, Więc on áreſtuie. SarnStat 1297, 738; [Cliens litigator, correlatiuum patroni. Litigant albo ſlużebnik. Dinſtknecht Cervus Inst Cv].

Synonimy: pieniacz, prawujący się, strona.

MM