ŁACNIUCHNO (19) av
a oraz o jasne.
Zawsze łac-.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (XVIII) w. s.v. łacniuchny.
Dem. i intens. od „łacno”; bez najmniejszego trudu, prędziutko;
nullo negotio Mącz, Cn; ex facili, plane Mącz; facile, perfacile, expedite, facillime, nullo labore Cn (19);
SZczyrowa wodka ieſt ciepła j ſucha, flegmę łaczniuchno wywodzi FalZioł II 12a;
Suchą ſkáłę łácniuchno on [Pan] odmieni w wod zdroy głęboki LubPs Z6v,
ff marg;
Plane et perspicue expedire aliquid, Lácniuchno á yákoby oczywiście co wypráwić. Mącz 406b,
114a,
245a;
RejPos 112v;
A nie trzebá ná to áni piſmá/ áni przykłádow przywodzić/ kto iedno chce łácniuchno ſie temu y domá przypátrzyć może RejZwierc 18v;
Bo to ieſt naſnádnieyſza drogá/ ktorą łácniuchno przyść możemy do odpuſzeżenia grzechow náſzych [ma expeditissima ad veniam peccatorum nostrorum] odpuſzcżáć winowáycom winy ich ModrzBaz 67v;
LatHar +4v,
+7v,
204,
259,
381.
W charakterystycznych połączeniach: łacniuchno przypatrzyć się (3), przyznać (2), sprawić (2).
Zwroty: »łacniuchno się domyślić« (
1):
A iáko ſie go [Boga] maſz bać/ łácniuchno ſie thego domyſlić możeſz y po tych pániech ſwiátá tego. RejPos 219.
[»łacniuchno nauczyć się«: mogłby ſie Chrześćiánin w kożdym ſtanie łácniuchno náucżyć/ cżego Pan Bog po nim żąda WujPosN 1584 360 (Linde).]
»łacniuchno obaczyć« (1): Bo iedno z drugim złożywſzy, łácniuchno co ſie z tego wyléwa, obaczy káżdy. SarnStat 667.
»łacniuchno poznać (się) (a. rozeznać)« (3): RejPos 283v, 336; ieſzcże ſzárą bárwę mamy/ Y po śierśći ſię w boiu łácniuchno poznami. CzahTr Ev.
Cf [ŁACNIUCZKO], ŁATWIUCHNO, ŁATWIUCZKO
JZ