[zaloguj się]
[pdf]

ŁANCUSZNY (2) ai

łancuszny (1), łancużny (1); łancuszny BieLSpr; łancużny ModrzBaz.

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg
mNłancuszny
Lłancusznym
pl
G łancusznych

sg m N łancuszny (1). ◊ [L łancusznym.] ◊ pl G łancusznych (1).

Sł stp brak, Cn s.v. łancuszno, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Przymiotnik od „łancuch” (2):
a. Ubrany w złote łańcuchy; torquatus Modrz, Cn (2): káżdy nieprzyiaćiel nie boi ſie ſtroynych mężow áni łáncuſznych/ álbo doſthátnich/ álbo poważnych/ głádkich perſon/ y vrodziwych/ thylko ſámych zbroynych á ćwicżonych/ w ſpráwie Rycerſkiey dobrze ſtoiąc BielSpr 6; Torquatus/ rozumie ſie łancużny. Bo Láćinciy łáncuch złoty zową Torques. ModrzBaz 119 marg.
b. [Wyrażenie: »pies łancużny«: O psie łańcużnym. Psow łańcużnych u wozu dla cichości nikt nie ma chować. UstWojsk po 1557/311.]

LW