Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ŁAPAĆ SIĘ

Następne hasło: ŁAPAN »

ŁAPAJĄCY (4) part praes act impf

Oba a jasne.

Fleksja

sg
m	G	łapającego

pl
G		łapających
D		łapającym
A	m pers	łapając(e)

sg m G łapającego (1). ◊ pl G łapających (1). ◊ D łapającym (1). ◊ A m pers łapając(e) (1).

Sł stp s.v. łapać, Cn brak, Linde XVI(XVII) w. s.v. łapać.

Znaczenia

1. Biorący coś szybkim ruchem; tu o zwierzęciu (1)
2. Starający się z wielką pożądliwością o uzyskanie czegoś (3)

1. Biorący coś szybkim ruchem; tu o zwierzęciu [co za co] (1): Millum vel millus, Obróz ná pſy oſtremi á kończátemi ćwieczkámi nábita dla wilká chárty za ſzyyę łápáyącego. Mącz 221c.

2. Starający się z wielką pożądliwością o uzyskanie czegoś; ambitiosus, captans Modrz (3):

Wyrażenia: »chwałę łapający« (1): tedyć niewiem komuby lepiey miáłá być porucżoná ſpráwá około praw/ iedno/ [...] ludźiom we wſzelákich náukách cwicżonym [!]/ ná vrzędy niełákomym/ á prożney chwały niełápáiącym [ab ambitionc et aura populari alienis]. ModrzBaz 97v.

»łapający urzędy« (1): Ná Lichwiarze/ y vrzędy łápáiące [in foeneratores ambitiosos]. ModrzBaz 77.

»zachowania ludzkiego łapający« (1): wſzytkie pochlebſtwá/ od ludźi nádętych/ á wſzelákiego záchowánia ludzkiego łápáiących [a turgidis hominibus et omnem auram popularem captantibus] wymyślone ſą. ModrzBaz 60.

Cf ŁAPAĆ