« Poprzednie hasło: ŁEPKA | Następne hasło: [ŁESKLIWY] » |
ŁEPTAĆ (9) vb impf
e oraz a jasne (tak też Cn).
inf | łeptać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | łepcę | ||
2 | łepcesz |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | f | łeptała | m an | łeptali |
fut | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | będą łeptać |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by łeptåł |
inf łeptać (1). ◊ praes 1 sg łepcę (1). ◊ 2 sg łepcesz (1). ◊ praet 3 sg f łeptała (1). ◊ 3 pl m an łeptali (3). ◊ con 3 sg m by łeptåł (1). ◊ fut 3 pl m pers będą łeptać (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
łeptać co (6): RejZwierc 205v; Wiśle ſámá Brdá leie ſię w páſzcżekę/ Brdá ſłodka/ ktorey gdy łoſoś zákuśi/ Leptáć ią muśi. KlonFlis G2v. Cf »psy łepcą krew«.
W przeciwstawieniu: »łeptać ... pić« (1): ktorzyć będą rękámi [= z rąk] łeptáć wodę tych nie bierz ále ktorzy będą pili náchyłkiem thy weźmi s ſobą. RejZwierc 205v.
W porównaniu (1): O nędzny á vbogi cżłowiecże [...] vſtáwicżnie iáko wodę łepceſz márnemi vſty ſwemi/ złość á niepráwość ſwoię RejPos 166.
Synonim: łokać.
Formacja współrdzenna: wyłeptać.
Cf ŁEPCZĄCY
TK