« Poprzednie hasło: ŁOKACZ | Następne hasło: ŁOKANIE » |
ŁOKAĆ (6) vb impf
o oraz a jasne.
Fleksja
inf | łokać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | łoczę, łokåm | ||
3 | łoczą |
fut | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | będą łokać |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | łokåj |
inf łokać (2). ◊ praes 1 sg łoczę (1), [łokåm]. ◊ 3 pl łoczą (1). ◊ fut 3 pl m pers będą łokać (1). ◊ imp 2 sg łokåj (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. (z Cn).
Znaczenia
Chłeptać, pić i jeść łapczywie; lambere Mącz; heluari Calep; ingerere, ligurire Cn (6): Lambo, secundum Priscianum lambere, Loczę álbo liżę, lepcę/ yáko pśi czinią. Mącz 183b, 183b; Nam każą domá siedzieć/ prząść kądziel á motáć/ A ſámi dzień podle dniá będą ieżdżąc łokáć BielSjem 7; Calep 476a; Bo im ktorzy więcey łocżą/ bywáią mężnieyſzemi y walecżnieyſzemi rozumiáni. PowodPr 73; wino wyborne Turcżynie dźiś łokay. CzahTr Hv; [Loczę et lokam/ Lambo Volck Kkk3].
Synonimy: łektać, łeptać, żreć.
Formacja współrdzenna: złokać.
HJ