« Poprzednie hasło: ŁEKCIWY | Następne hasło: ŁEKTAN » |
ŁEKTAĆ (8) vb impf
łektać (7), łechtać (1); łektać Mącz (2), GórnRozm, GórnTroas, Calep, PaxLiz, KlonWor; łechtać SkarŻyw.
e oraz a jasne.
Fleksja
inf | łektać | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | ||||
1 | łekcę | |||
2 | łechcesz | |||
3 | łekce |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | łektał |
inf łektać (1). ◊ praes 1 sg łekcę (2). ◊ 2 sg łechcesz (1). ◊ 3 sg łekce (3). ◊ praet 3 sg m łektał (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.
Znaczenia
Drażnić, łaskotać; titillare Mącz, Calep, Cn; blandiri, lacessere, mulcere Cn (8): Titillo, Lekcę. Mącz 456c; Calep 1070b.
Zwrot: peryfr. »łektać strony« = grać [szyk zmienny]: dobrego gránia na lutni/ lutnia ſámá prżyczyną ieſt/ á nie tęn miſtrż co ſtrony łekce. GórnRozm L2v; Twóy oyćiec ſie nic nie bał/ gdy náſzé śieczono/ [...] Leżał bitwy zábywſzy/ iáko poráżony Winem/ á lutnią wźiąwſzy/ głośné łektał ſtrony. GórnTroas 26.
Przen: Torturować, dokuczać, męczyć [kogo] (3): gdy ią drápáć y bić pocżęto/ rzekłá: Co mię łechceſz/ cżyń prędzey/ co cżynić maſz SkarŻyw 125; Vcżćieſz ſię tedy dźieći ſwe karáć Oycowie; Vćżćie ſię y wy ſtárſzych ſłucháć mołoycowie: Byśćie nie przyſzli ná punkt ná ten gdźie iuż owo Pocżną łektáć páchołká/ choćia mu nie zdrowo KlonWor 38.
Fraza: »bol łekce« (1): ZRozumiałem iuż dobrze cżego ſie iey to chce/ Y co zá bol ktory ią ták niezmiernie łekce. PaxLiz C.
a. Pobudzać, podniecać [co] (1): Voluptas quae quasi titillat sensus, Roskoſz która yákoby łekce zmysły. Mącz 456c.
Formacje współrdzenne: nałektać; łachtać.
Cf ŁASKTAĆ, ŁECHCĄCY, ŁESKTAĆ, ŁEKTAN, ŁEKTANIE
TK