[zaloguj się]
[pdf]

ŁESKTAĆ (1) vb impf

e oraz a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
pl
3 łeskcą
conditionalis
pl
3 m pers by łesktali

praes 3 pl łeskcą (1). ◊ [con 3 pl m pers by łesktali.]

Sł stp notuje, Cn s.v. łechtać, Linde bez cytatu s.v. łechtać.

Drażnić, łaskotać; blandiri, lacessere, mulcere, titillare Cn:
Zwrot: peryfr. »uszy [czyje] łesktać« = schlebiać komu (1): [heretycy] prożną chwałą ſwych vczniow y ſłucháczow vnieśieni/ wdzięczne im rzeczy vmyślnie powiádáią/ y vſzy ich łeſkcą: y ták ie ná duſzy zábijáią. WujNT 217. [ále ſobie poſpolićie tákie Miſtrze obieramy/ ktorzyby łeſktáli świerzbiące vſzy náſze/ ktorzyby nam powiedáli co ſie nam podoba. WujPosN 1584 II 108 (Linde)].

Synonimy: drażnić, głaskać.

Cf [ŁACHTAĆ], ŁASKTAĆ, ŁEKTAĆ, ŁESKTANIE

TK