[zaloguj się]
[pdf]

ŁODYGA (5) sb f

o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N łodyga łodygi

sg N łodyga (4). ◊ pl N łodygi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XIX w.

Główny pęd rośliny; cyma Mącz; caulis, scapus Cn (5): Adula, d[icitu]r caput lini, lodyga BartBydg 5b; Cupa, vel Cuppa, Kubek winny. Alias Cyathus. Cupa etiam, Głąb álbo łodigá. Mącz 72c, 76b; źiemiá [...] tylé rzeczy iednoſtáynych/ á bárzo z nią róznych rodzić vmié [... ] nietylko wonią/ wzroſt/ korzeń/ liſt/ łodygá kwiát/ źiarnko/ iedno od drugiégo rózne. Oczko 4; Zá Surrentem w rzéce nietylko drewno/ ále z źiół łodygá álbo liſt omoczóny/ kámięniém ſye sſtawa. Oczko 8.

Synonimy: głąb, koczan, koczłanie, pręt.

HJ