« Poprzednie hasło: ŁOKCIOWY | Następne hasło: ŁOKIET » |
ŁOKIEĆ (662) sb m
łokieć (661), Łokiet (1) KlonKr.
o oraz e jasne.
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | łokieć | łokcie | łokcia |
G | łokcia, łokciu | łokci, łokiet, łokciów | łokciu |
D | łokciewi, Łoktowi | ||
A | łokieć | łokcie, łokty | łokcia |
I | łokciem | łokciami, łokćmi | |
L | łokciu | łokciach, łoktach | łokciu |
sg N łokieć (37). ◊ G łokcia (64), łokciu (1) ZapWar. ◊ D łokciewi (1) ZapWar, Łoktowi (1) KlonKr. ◊ A łokieć (50). ◊ I łokciem (24); -em (8), -(e)m (16). ◊ L łokciu (19). ◊ pl N łokcie (20). ◊ G łokci (192), łokiet (158), łokciów (2); -i OpecŻyw, FalZioł, UstPraw, WyprKr (3), BielKron (34), RejZwierc (3), BielSpr, GostGosp, PowodPr (2); łokiet ZapWar (2), RejWiz, SkarŻyw (5), WujNT (3), SkarKaz; -i : łokiet : -ów LibLeg (1:2:–), LibMal (9:5:–), HistAl (3:5:–), Leop (26:1:1), BibRadz (23:52:–), GrzepGeom (9:41:–), BudBib (1:37:–), Strum (69:1:–), SarnStat (4:2:1); ~ -ów (1), -(o)w (1). ◊ A łokcie (51), [łokty]. ◊ I łokciami (3), łokćmi (2); -ami SienLek, GrzepGeom; -mi FalZioł; -ami : -mi UstPraw (1:1). ◊ L łokciach (3), [łoktach]. ◊ du N (cum nm) łokcia (6) BielSat B4; BudBib Ex 30/2, 41/22; Strum Dv, E3; BielRozm 14. ◊ G (cum nm) łokciu (2) Mącz 397b; Strum B3v. ◊ A (cum nm) łokcia (24) FalZioł I 37b, 88b, 140d; HistAl Iv; Leop Ex 25/23, 30/2; BielKron 31v, 33v; Mącz 397b; GrzepGeom H4 [3 r.]; BudBib Ex 37/25; Strum B3v, B4, D4, F4v, G, Hv [2 r.], N4; SkarŻyw 30; SarnStat 280. ◊ L (cum nm) łokciu (1) BielKron 33.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.
»tykać łokciem« (1): A drugiego tyka łokciem A ſſepcząc go zowie nokćiem RejRozpr D2v.
»od łokcia aż do palcow« (1): Lacertum, der arm vom ellenbogen biſz z der handt. Bárki od łokćyá áż do pákćyow [lege: palców]. Murm 58.
»od plecy aż do łokcia« (1): Brachium, [...] Cáła ręká od pleci áż do łokćyá. Murm 58. ~
»nad łokciem« (4): anym yey zadal Rany szyney wranka pravą nath lokczyem ZapWar 1508 nr 1974; Ieſt wiązanie kraykami albo ręcżnikami ręcze nad łokćmi na dłoń FalZioł V 28; SienLek 36, 115v.
»po łokieć« (2): ktorzi [zabijacze] ſobie za roſkoz maią omaczac polokcie we krwy niewinney ręcze ſwoie/ á niemogą ſię iey iako łaknączy pſy naſyczic SeklKat I4v; GórnRozm K2.
»pod łokieć« (3): BielKron 31v; pomálucżku práwą ſwą rękę/ [...] włożyłá pod łokieć lewey ręki/ onego dobrego páná GórnDworz P6; SkarŻyw 484.
»za łokieć« (1): Aż ogień po łokieć/ á rychło potem y zá łokieć prżyſzedł. GórnRozm K2.
łokieć czego (53): ZapWar 1502 nr 1910 [2 r.]; LibLeg 11/97 [2 r.], 98v, 99; ſvkną y plaſchcz vkradl y ſchath byallich kylko y plothna czienkiego 14 lokieth LibMal 1544/87; Zlothą przedali czewką populgrzywnyu a plothna lokyecz po pyaczi groſchi. LibMal 1547/135, 1545/97v, 1546/113v, 1547/133, 133v, 135 (17); [Aleksander] wcżoráyſzego dniá nie doſyć miáł we wſzytkim ſwiecie/ á dzis we cżterzech łokciách płothná ma doſyć. HistAl N5v, G2; Biſkup poſłá odpráwił/ á zá ſthrzałki Czarowi kulę żelázną od Piſzcżká/ á Carowey łokieć Koleńſkiego płotná ná chuſtki poſłał. GórnDworz Pv; BudBib Ex 38/11, 12, 14, 41/10, 15 (9); to ieſt Sadzawká nalepſza/ [...] która ma Głębokośći Trzy łokćie. Strum N4, Dv, D2v [2 r.], D3v [8 r.], D4 [3 r.], Ev, Kv; BudNT Apoc 21/17.
W połączeniu z liczebnikiem i zaimkiem liczebnym (liczebnik + łokieć (371), łokieć + liczebnik (64)] (435): ZapWar 1502 nr 1910 [2 r.]; LibLeg 11/97 [2 r.], 98v, 99; Morze wſſytko nad gory wſſytki podnieſie ſie piętnáſcie lokci ku wyſokoſci. OpecŻyw 193; LibMal 1544/87, 1545/97v, 1546/113v, 1547/133 [2 r.], 133v (17); poſtáwá iego [Porusa] ná wyſokoſć byłá trzy łokcie HistAl H8, G2, N5v; MurzNT Matth 6/27, Luc 12/25; RejWiz 145v; Vczyniż y ſtoł z drzewá Sethym máiący dwá łokćiá wzdłuż [habentem duos cubitos longitudinis] Leop Ex 25/23, Gen 7/20, Ex 26/2, 30/2, 36/9, 15 (16); ten czyy lás ma vbráć żołądź około drogi trzydzyeſći łokći UstPraw F; WyprKr 103v, 111 [2 r.]; [kortyny] dwiemá łokiet dłuzſze były niż ony Cherubiny háftowáne BibRadz Ex 26/6, I 4 marg [4 r.], Ex 26/6 [8 r.], 8, 1.Reg 6/10, 24 (27); Gigántowie ták wielcy/ iż iednego mężá cżterdźieści łokći. BielKron 462, 4v [2 r.], 33 [3 r.], 33v [5 r.], 42, 65v (26); przeſtáye dwu łokciu wziwyſz [!]. Mącz 397b; Implet ulnas hominum quatuor, Oſięga/ Ma w ſobie cztery łokcie. Mącz 304d; Niech będźie plác ná cztéry węgły/ ſześć łokiet máiąc ná dłużą GrzepGeom Ev, F2, F3, F3v, F4, H4 [6 r.] (28); RejPos 217; Bo naydźie w Sukiennicach tákowego nokćiá/ Mierząc ſukno wyćiąga zginą go dwá łokćiá. BielSat B4 [idem BielRozm]; RejZwierc 234v; piąći łokiet byłá dłuża iego/ y piąći łokiet ſzerza iego/ gránowito/ á trzech łokiet wysſza iego. BudBib Ex 38/1, Gen 6/15 [3 r.], Ex 30/2, 38/11, 12 (35); Wyſokość Grobléy łokći Ośm Strum D3v; Od Grobléy ná wyſokość łokći ſześći Strum E; Wyſokość Grobléy ku Dźiewiąćiąm łokći/ potrzebuie zakłádu łokći 26. Strum D4, B2, B3, B3v [4 r.], B4, C2v (83); BudNT Apoc 21/17; Oczko 8v; Piotr porwawſzy ſuknią/ wyſkocżył z łodki/ y płynął do niego: bo byli iáko dwieśćie łokiet od ziemie. SkarŻyw 599, 30, 31, 270; BielRozm 14; Calep 130b; GostGosp 156 [2 r.]; A ktoż z was troſzcząc ſię może ieden łokieć przydáć do wzroſtu ſwego? [Quis autem vestrum cogitando potest adicere ad staturam suam cubicum unum?] WujNT Luc 12/25, Matth 6/27, s. 479 [2 r.], Apoc 21/17; vchwalamy/ [...] áby ſukná wſzelákié źiemſkié ináczéy robioné nie były/ ieno ná ſzérz/ dwá łokćiá koronné bez kráyki: á wzdłuż łokći trzydźieśći. SarnStat 280; PowodPr 49 [2 r.]. Cf »na [ile] łokci«
W połączeniu z liczebnikiem ułamkowym (43): ZapWar 1540 nr 2498; WyprKr 111; BielKron 33; Kwádratowy Pręt/ ieſt ſztuká plácu/ pułoſmá łokćiá/ máiąc ná dłużą y ná ſzerzą. GrzepGeom I3v, I2 [2 r.], N; BudBib Ex 25/10, 17. Cf »czwierć łokcia«, »poł łokcia«, »pułtora łokcia, »na [część] łokcia«, »na poł łokcia«, »na połtora łokcia«, »po [części] łokcia«, »po poł łokciu«, »po połtoru łokciu«.
W połączeniach szeregowych (9): [wojewodowie mają dozreć,] aby rzemięſla, korcze, miary i lokczie przedavania, zboza, piwa, y ynne vſtavy spraviedlivie bely zachovane ComCrac 12; SeklKat L2; RejWiz 162v; Nieczyńćie nic niepráwego w Sądzie/ w łokćiu/ w ważeniu/ w pomierzániu [Nolite facere iniquum aliquid in iudicio, in regula, in pondere, in mensura]. Leop Lev 19/35; Bo gdy pan álbo przełożony iáki [...] da łupieſcy pobory/ głodnemu myto/ bezbożnikowi iákiemu wſzethecżnemu łokcie/ funty/ korce pomierzáć/ tedyć to tym będzie dobrze/ ále wſzytkim inym zle. RejZwierc 97v; SarnStat 946; á druga [sprawiedliwość jest] oſobna w ſobie/ ktora ſię śćiąga ná zmowy/ kupná/ dániny/ ſądy/ miáry/ łokćie/ ſzácowánia: gdźie porownánia y ſpráwiedliwey liniey potrzebá. SkarKaz 310b; KlonFlis A4; KlonWor 67.
W charakterystycznych połączeniach: łokieć (ile łokci) na dłuż(ą) (24), (na) głąb (wzgłąb) (4), na przek, na szerz(ą) (10), na wysokość, (na) wyż(ą) ((w)zwyż) (20); podłuż, w szerz (7), wzdłuż (9).
»łokciem mierzyć« [szyk zmienny] (2): KlonWor 67; Pod kupiectwem ſię zámyka żeglowánie/ furmáńſtwo/ ſzynkárſtwo y przedawánie tych wſzytkich rzecży/ ktore ſię licżbą/ korcem/ wagą/ łokćiem/ kwartą y wielkośćią mierzą. KlonFlis A4.
»łokcia podmykać« = nie domierzać (1): A kiedy mu będzies mierzyl Boċ on tobie będzie wierzyl. Tam go więċ lada ocz pytay A lokczya palczem potmikay. RejKup e2.
»przedawać, przedawanie na funty i łokcie (a. łokciem albo funtem (a. wagą)); łokciem i funtem kupczyć« = prowadzić handel detaliczny [szyk zmienny] (7:2;1): przedawać ſprawiedliwie/ lokciem/ funtem/ albo miarą. SeklKat L2; Ná Iármárkách/ łokćiámi/ funty etc. wolno przedáwać. UstPraw F3v, F3v; dáiąc moc Kupcóm [...] ſpráwy ſwé odpráwowáć/ y kupie ſwé przedáwáć ná funty/ kámienié/ y łokćie [ad libras, talentum et ulnas] SarnStat 946, 244, 289, 946, 947, 1229 [2 r.].
»przypuścić łokcia« = nadmierzać (1): Ale kiedybyś vźrzał ſpráwy tego nogciá/ Wierz mi iżeby teraz rad przypuśćił łokciá. RejWiz 162v.
»miara łokcia« (1): támże też były ná onym rownym polu drzewká niezlicżne/ ktore nád miárę łokciá więtſze nie roſly [quae vltra mensuram cubiti non crescebant] HistAl K7v.
»krotki [= niepełny] łokieć« = fałszywa miara [szyk 2:1] (3): RejWiz 162v; Alboć brácie kráwcże nogieć/ Albo miewaſz krotki łokieć RejZwierc 234v; KlonWor 67.
»poł (a. puł) łokcia« (8): BielŻyw 114; plothna na ſchartuch ſſobye od ſthuki vkroyla pol lokczya LibMal 1546/116; GórnDworz P4. Cf »na poł łokcia«, »po poł łokciu«.
»pułtora (a. połtora) łokcia« = cubitus ac semis Vulg; cubitus et dimidium PolAnt (13): Vcżyniż y ſtoł z drzewá Sethym máiący dwá łokćiá wzdłuż/ á łokieć wſſyrz/ á ná wyſſą pułtorá łokćiá. Leop Ex 25/23; BielKron 33 [2 r.]; BudBib 25/10 [2 r.], 17; Strum I4. Cf »na połtora łokcia«, »po pułtoru łokciu«.
»łokieć koronny« (2): vchwalamy/ [...] áby ſukná wſzelákié źiemſkié ináczéy robioné nie były/ ieno ná ſzérz/ dwá łokćiá koronné bez kráyki SarnStat 280, 279.
»łokieć krakowski« (5): Dźiewięć pedes Rzymſkich/ vczynią pięć łokiet Krákowſkich. GrzepGeom Nv, N, Nv; SarnStat 279, 947.
»łokieć krotki« = ulna brevis JanStat (1): Plebanowi z Kołoceláriiéy bywáią dáwáné pięć grzywien/ y sukná ośm łokći krótkich SarnStat 377.
»łokieć kupiecki« (2): Miernicy w Mázowſzu vżywáią łokćiá Kupieckiego/ iáki ſye záchowa w którym powiećie. GrzepGeom I3, I3.
»łokieć kwadratowy« (11): Maſz wſzytek plác/ trzydzieśći łokiet kwádratowych y dwá GrzepGeom F2v; To ieſt ſummá wſzytkiégo Kwádratu/ ſto łokiet kwádratowych. GrzepGeom F3v, F2 [2 r.], F2v [2 r.], F3, G4v, I (11).
»łokieć lubelski« (2): SarnStat 279, 947 cf »łokieć lwowski«.
»łokieć lwowski« (2): łokieć Lwowſki z Lubelſkim [ulnam Leopoliensem ac Lublinensem] z ſłuſznéy przyczyny chcemy/ áby zoſtáły w ſwym ſtanie. SarnStat 279 [idem] 947.
»łokieć mały (mniejszy)« [szyk 2:1] (3): á gdźie nápiſano iż miárá ma być ná piąćinaśćie łokiet/ rozumiéy że to tám piſano/ gdźie łokieć ieſt mnieyſzy GrzepGeom L4, L4v; któré [płótno czarne] ná máły łokieć przedawáné bydź ma. SarnStat 959.
»łokieć morawski« (2): A w Powroźcu łokći Moráwſkich które w Ruśi zową Arſynmi 44. Strum F4, F4.
»łokieć poznański« (2): vſtáwiamy: áby ważnośc wagi y tákże lokiec Krákowſki z Poznáńſkim na wieki były iednákié [pondus similiter ulna Cracoviensis, cum Posnaniensi sint perpetuo aequalia JanStat 1055] SarnStat 279 [idem] 947.
»wielki (więtszy) łokieć« [szyk 2:1] (3): Gdźie nápiſano że ma być miárá ná czternaśćie łokći y ná dłóni/ maſz rozumiéć/ że to tám piſano gdźie ieſt łokieć więtſzy GrzepGeom L4, L4v; Ktemu płótno wſzelakié/ [...] áby było ná wielki łokieć przedawáné SarnStat 959.
»(ani) łokieć, i (albo, ani) funt« = talentum et ulna JanPrzyw [szyk 5:2] (7): UstPraw F3v; áby czáſu Iármárku poſtronni Kupcy y ini/ nie przedawáli po kęſu ná funty y łokćie kupi ſwych. SarnStat 946, 244, 289, 947, 1229 [2 r.].
»miara albo łokieć« (2): IZby mogłá przydáć ſie zdrádá w tkániu ſukien/ [...] nietylko w vmnieyſzéniu dobroći/ ále téż w długośći y ſzérokośći miáry álbo łokćiá [mensura longitudinis JanStat 1054] SarnStat 281, 945.
»łokieć i waga« [szyk 2:2] (4): Vſtáwiliſmy iżby wagá y łokieć był iednáki/ Poznáńſki iáko y Krákowſki/ á Lwowſki iáko y Lubelſki. UstPraw F3v, F3v; W Podláſkiéy źiemi iednáka miárá bydź ma: tákże łokćie y wagi wſzelákie SarnStat 1197, 947.
»na [ile] łokci (a. łokiet); na jeden łokieć; na część łokcia« [w tym: na dłuż(ą) (4), na górę, na szerz(ą) (3), na wyż(ą) (4), (na) (w)zwyż (10); podłuż, w głąb (a. w głębią) (2), wzdłuż (10), w szerz(ą) (9), wzgórę] (157; 5; 5): PLinius [...] Powiada iże ieſth riba wielka/ na dwanaſcie łokci FalZioł IV 35a, I 37d, 88c, 140d; dufał Porus w wyſokoſći ciáłá ſwego/ ktora ſie widziáłá być ná pięć łokiet. HistAl H8; kazał vcżynić tharcż wielką długą ná ſiedm łokći/ á ſzyroką ná cżtherzy łokcie HistAl K8v, Dv, G3, Iv [2 r.], M3v, M7v; ieden kápitel ná pięć łokći w zgorę/ á drugi takieſz pięć łokći wzwyſz [quinque cubitorum altitudinis capitelum unum et quinque cubitorum altitudinis capitellum alterum] Leop 3.Reg 7/16, Ex 25/17, 26/2, 8, 36/21, 3.Reg 7/10 (24); BibRadz Gen 19/20, 1.Reg 6/16, 17, 20 [2 r.], 24 (54); á ieſli [Nilus wyleje] ná piętnaśćie łokći/ iuż iedno goduią BielKron 270, 5, 33 [2 r.], 33v [2 r.], 46v, 77 (12); Adolescere in tria cubita triennio, Przirość ná trzy łokcie przes trzi látá. Mącz 261d, 397b; RejAp 183; plac ten/ [...] ieſt ná ſześći łokiet ná dłużą y ná ſzerzą GrzepGeom F2, F3 [2 r.], F3v [2 r.], G4v [2 r.], H4 [4 r.], H4v (28); ogień ná cżterdzieśći łokći wypadſzy s piecá onego popalił ony cokolwiek ſtali bliſko piecá onego. RejZwierc 205, 105; BielSpr 30; BudBib Ex 37/25 [2 r.], 38/9, 3.Reg 6/3, 6 [3 r.], Ex 41/22 (10); Day ſobie mądrému Szloſárzowi vczynić z żeláznéy Bláchy/ iákoby żłobek ná Cztéry łokćie wzdłuż Strum C3, D4, E, E3v, F, F2 (12); komorkę ſobie ná nim [na słupie] ná dwá łokćiá vcżyniwſzy/ wktorey przez trzydzieśći lat przetrwał. SkarŻyw 30, 29; Mátá ma bydź wſzerz iáko ſłomá dwá kroć wyſoka/ á w zdłuſz ná cżtery łokćie. GostGosp 94; WujNT Ioann 21/8; WYMIERZENIE wieże: ná dwánaśćie łokiet w głębią od okná którym wpuſczáią SarnStat 497, 615, 671, 676.
»na połtora (a. pułtora) łokcia« (6): Srzedni Płeſznik roſcie Na mieſtczach wilkich/ [...] pręth miąſzſzy ma długi na połtora łokcia FalZioł I 114, I 154d, IV 43a; Leop Ez 36/21; BibRadz Ez 40/42 [2 r.].
»po łokciu« (1): Skłádayże ſobie po łokćiu álbo po półłokćiu Strum Cv.
»po [ile] łokiet (a. łokci); po [części] łokcia« (6;5): bilo wſchiſthkyey prządze 4 stuky na kthore yey theraſz dall thkacz po 6 lokyeth LibMal 1547/133v; Leop Ez 43/17; BibRadz Ez 40/48; ſznur Mierników Polskich/ [...] ma ſześć Prętów po pułoſmá łokćiá. GrzepGeom M, F2, L3v, L4, M [2 r.], M2v, N.
»po pułtoru łokciu« (1): Wieńce Cebule máią bydź po pułtoru łokćiu plećione GostGosp 76.
W połączeniu szeregowym (1): grzeſſą wſſyſci ktorzy ſlowo Boże/ prawdę/ ſprawiedliwoſc nauke prawdziwa/ maiętnoſc/ lokciem/ miarą/ funtem/ Albo ſławę dobrą kradną bliznemu SeklKat L3.
»ni(e) funtem (a)ni łokciem przed(aw)ać« = nie skąpić,nie wydzielać [szyk zmienny] (2): Nie funtem tho [cnotę] mierzą ni przedáią łokciem RejWiz 97v; któréy [rady] ón nie funtem iśćie/ że ták mam rzéc/ áni łokćiem przedawał/ ále y dármo/ y hoynie wſzytkim potrzebnym vżyczał KochFrag 48.
Cf PIĄCIŁOKTOWY
HJ