ŁOPATKA (34) sb f
o oraz oba a jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
du |
N |
łopatka |
łopatki |
|
G |
łopatki |
|
|
A |
łopatkę |
|
łopatce |
I |
łopatką |
łopatkami |
|
L |
łopatce |
|
|
sg N łopatka (9). ◊ G łopatki (2). ◊ A łopatkę (11). ◊ I łopatką (1). ◊ L łopatce (1). ◊ pl N łopatki (6). ◊ I łopatkami (4); -ami (3), -(a)mi (1). ◊ [du A (cum nm) łopatce LustrMaz II 56.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.
1.
Płaska trójkątna kość, należąca do kończyny górnej (u ludzi) lub przedniej (u zwierząt);
armus Mącz, Calep, Cn; ala, axilla Murm, BartBydg; scapula Mącz, Cn; humerus Mącz (23):
Iakom ya nyeszaczal szvyerzepycze yego wprzethnya lopathka ZapWar 1509 nr 2028,
1528 nr 2527,
1528 nr 2463;
Axilla, Die achſel ader vchſen vnder dem arm Lopátká. Ala idem Murm 57;
BartBydg 6b,
17;
FalZioł IV 3c,
V 60v,
82;
Armus, Lopátká. Dicitur enim de bruto et de homine Mącz 16c;
Humeri, Pleci. De homine tantum dicitur raro enim humerus dicitur de brutis, Armus idem, sed id dicitur etiam de brutis, Lopátki. Mącz 159c,
16c,
173a;
puść mu kreẃ z nabliſzſzéy żyły/ przy łopátce onéy nogi SienLek 170,
27,
170,
170v;
Lopátka moiá od plec niech odpádnie/ y rámię moie niech zſtáwu będzie wytrącone [umerus meus a iunctura sua cadat] BudBib Iob 31/22;
á Arcybiſkup zmacżawſzy wielki pálec w oleiu ktory krzyżmem zową/ máże Krolowi rękę od dłoni do łokciá/ y rámię práwe/ y miedzy łopátkámi ná grzbiecie StryjWjaz D3;
Oczko 16;
okrutnie go [św. Wojciecha] wioſłem z tyłu między łopátki vderzył. SkarŻyw 355;
Calep 97b.
Zwrot: »wywrocić łopatki« [przy torturowaniu] (1): Wyćiągną go iák ſtronę/ wywrocą łopátki: A on plećie y ſwoie y cudze nieſtátki. KlonWor 39.
2.
Kość łopatkowa z mięsem, tzw. przednia ćwiartka zwierzęcia (11):
Y co kolwiek kto chce ſpráwić Muſi okrążne poſtáwić Y kołaczáć nie oſwięcą Aż daſz łopátkę ćielęcą RejRozpr E2v.
a.
Jako ofiara sakralna w Starym Testamencie (10):
oſobno pierśi y łopátki odłożył Aaron. [...] sſtąpił ogień od Páná y ſtrawił wſzytki ofiáry y tłuſtośći ktore były ná ołtarzu. BielKron 38;
BibRadz Deut 18/3.
Wyrażenia: »łopatka podnoszenia (
a. podnoszona)« =
armus exultationis PolAnt (
3):
Abowiem pierſi obrácáne/ y łopátkę podnoſzoną/ wźiąłem od ſynow Izráelſkich z pokoynych ofiar ich BibRadz Lev 7/34;
BudBib Lev 10/14,
15.
»łopatka prawa« = armus dexter PolAnt (5): Kto theż ofiárowáć będźie krew y tłuſtość ofiar ſpokoynych z ſynow Aaronowych/ then ſobie zá ſwoy dźiał weźmie łopátkę práwą BibRadz Lev 7/33, Lev 7/32, Num 18/18; BielKron 37v; moſtek obracánia/ y łopátká práwa tobie będzie. BudBib Num 18/18.
b.
[Jako świadczenie w naturze:
Jatki, łopatki. [...] przeto też rzeźnicy miejscy muszą dawać łopatki od każdego bydlęcia [...]. Mogą te łopatki uczynić pożytku do roku [...] mniej albo więcej fl. 60/0/0 LustrMaz I 11;
Jarmarki, łopatki. [...] tylko od mięsa biorą dwie łopatce [...]; do roku za łopatki może się dostać fl. 6/0/0 LustrMaz II 56;
a od każdego bydlęcia biorą łopatkę od wielkiego i od małego LustrMaz II 72,
I 3,
5,
6,
36,
48,
51,
106,
121;
LustrKrak II 5.
W przeciwstawieniu: »łopatki ... pieniądze«: Targowe na sochaczce wybierają od bydła nie łopatkami, ale pieniądzmi, tak jako też indzie obyczaj jest LustrKrak II 42.]
Cf MIEDZYŁOPATCZE
HJ