[zaloguj się]
[pdf]

ŁUPANY (6) part praet pass impf

a jasne.

Fleksja
sg
m G f Głupan(e)j n Głupanégo
Ałupany A A
pl
G łupanych
A subst łupané

sg m A łupany (1). ◊ f G łupan(e)j (1). ◊ n G łupanégo (1). ◊ pl G łupanych (1). ◊ A subst łupané (2); -é (1), -(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Rozdrobniony, rozerwany na kawałki (4): Ieſth też gorá Heklá/ z ktorych pała iáko z piekłá/ wymiatuie z ſiebie kámienie łupáney ſkáły weſpołek z ogniem/ iáko drugi Wezuwius. BielKron 294v; [Bóg] śniegiem/ by wełną/ polá odźiéwá/ A śrzéż po źiemi/ iáko popiół/ rozśiéwa. Lód z niebá mieć/ iáko bláchy łupáné/ [mittit crystallum suum sicut bucellas Vulg Ps 147/17]/ Którégo ſrogié źimno komu wytrwáné? KochPs 213 [przekład tego samego tekstu] LatHar 383.
a. Poddany obróbce, o określonym kształcie i rozmiarze (3):
Wyrażenie: »drzewo łupane« (1): Kłádą téż drudzy/ [...] korytá dłubáné ná cztérzy gránie/ á zwiérzchu ié przykrywáli pokrzywkámi/ ábo ſztukámi drzewá łupánégo Strum G2v.

Metonimicznie: Wykonany z drzewa łupanego (2): dźiśieyſzych czáſów/ [...] żłoby z oblégo drzewá kłádą/ boſą pewnieyſzé. Abowiém kiedy żłób łupány ſłożyſz/ ták iáko ſámo w ſobie drzewo było/ przyćiśnie go z wiérzchu źiemiá że thák mocno będźie leżał w źiemi Strum G3, G4.

Synonimy: drobiony, dzielony, kruszony, łamany.

Cf ŁUPAĆ

TK