[zaloguj się]
[pdf]

ŁYSKAĆ SIĘ (10) vb impf

sie (9), się (1).

Fleksja
inf łyskać się
indicativus
praes
sg
1 łyskåm się
3 łyskå się

inf łyskać się (1). ◊ praes 1 sg łyskåm się (4). ◊ 3 sg łyskå się (5). ◊ [part praes act łyskając się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Świecić się, lśnić nagłym, krótkotrwałym blaskiem; fulgere Mącz, Całag, Calep; fulgurare Mącz, Calep; coruscare, emittere fulmina, vibrare fulmina Mącz; praefulgurare Calep (10): Corusco, Lyskam ſie. Mącz 66c, 139a; Praefulguro – łiskam ſie. Calep 833b, 439b.
a. O błyskawicy [w tym bezpodmiotowo: fulgurat Mącz, Calag; coruscat, vibrant fulmina Mącz (5)] (6): Coruscat, Lyska ſie. Mącz 66c, 139a, 492d; Es wetterleucht. Błyſka śię/ et łyſka śię. Fulgurat. Calag 182a.

[W porównaniu: Abowiemći iako łyſkawica/ ktorá łyſkaiąc śię od kraiu ktory ieſt pod niebem/ oświecá śię dodrugiego[!] kraiu który ieſt pod niebem/ tak będzie ſyn człowieczy dnia ſwoiego MurzNT Luc 17/27 (Linde).]

Szereg: »grzmieć, (albo) łyskać się« (1): KAmphora ieſth ziele s ktoregoż to ziela wyſącża ſie iakoby żiwicza [...] áwten czas gdy grzmi albo ſie liſka albo nieiakhie zamieſzanie na powietrzu: nawięczey ciecże FalZioł I 70d; Mącz 226b.

Synonimy: błyskać się, iskrzyć się, łsnić się, skrzyć się.

Formacje współrdzenne cf ŁYSKAĆ.

Cf ŁYSKAJĄCY SIĘ

HJ