« Poprzednie hasło: NABABAĆ | Następne hasło: NABARWIAĆ » |
NABAJAĆ (8) vb pf
Pierwsze i drugie a jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie).
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | f | -ś nabajała | m an | |
3 | m | nabajåł | m pers | nabajali |
fut 3 sg nabaje (2). ◊ praet 2 sg f -ś nabajała (1). ◊ 3 sg m nabajåł (1). ◊ 3 pl m pers nabajali (4).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
nabajać czego (pl a. pron sg) (4): [Bachus do Mierności] A tyżeś to wyleciáłá/ Prożnych tu ſłow nábáiáłá BielKom E8v; RejWiz 165; Widzę iż zacni ludzye/ co przed tym piſáli/ Ledá cżego też cżáſem/ śiłá nábáiáli. RejZwierz A4; CzechEp 260.
nabajać komu (1): więcey plotkom ſwoim wierzą co im Rábiel ezer w Thálmućie nábáiał/ niż co Moiżeſz nápiſał BielKron 462v.
nabajać o czym (1): Mizerni żydowie/ nábáiáli też o Ráiu w Tálmućie/ iż ieſzcże ieſt ná ſwiećie BielKron 466v.
W charakterystycznych połączeniach: nabajać bajek, leda czego, plotek, prożnych słow.
Formacje współrdzenne cf BAJAĆ.
LW