[zaloguj się]
[pdf]

NABAWIAĆ (8) vb impf

Pierwsze a jasne; -bå- (5), -ba- (3); -bå- WujJudConf, GrabowSet, LatHar, SkarKaz; -ba- GosłCast, KlonWor; -bå-: -ba- KochPs (1 : 1).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 nabawiåmy
2 nabawiåsz
3 nabåwiå

praes 2 sg nabawiåsz (1). ◊ 3 sg nabåwiå (6). ◊ 1 pl nabawiåmy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Sprawiać, że ktoś (lub coś) ma co lub jest jaki (ja,kie) [w użyciach pozytywnych i negatywnych]; adducere, afficere, apportare, conciere, conciscere, conflare, facere, impingere, importare, inicere, struere Cn [kogo (6), co (2)] (8):

nabawiać czego (6): nieogárniona ducha świętego moc żywotá wiecżnego nas nábawia WujJudConf 252; Ty/ pánie/ vpádłégo ná nogách záś ſtáwiaſz/ Y opłákáné zdrowié czérſtwości nábáwiaſz. KochPs 210, 153; A ow/ ktory ćię zaloty zábawia/ Y/ być rozumian życżnym vśiłuie/ Przod/ niż kto inſzy/ żalu ćię nábawia. GrabowSet Yv; LatHar 581; Więc pod tytułem Práwá/ ſztuki wypráwiamy: Y ſzkody/ y fráſunku ludźi nábáwiamy. KlonWor 66.

nabawiać czym (2): Do tych bowiém dárów wielkich, którémi Pan Bog W. M. hoynie nábáwił y nábáwia, ten nie záwádźi y owſzem pomoże. GosłCast 7; SkarKaz 579a.

W charakterystycznych połączeniach: nabawiać czerstwości, dóbr wszelakich, gryzienia sumienia, frasunku, szkody, żalu, żywota wiecznego; nabawiać darami, dobrym.

Formacje współrdzenne cf BAWIĆ.

LW