« Poprzednie hasło: NABIĆ | Następne hasło: NABIEC » |
NABIĆ SIĘ (5) vb pf
sie (4), się (1).
a jasne.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
2 | m pers | -ście się nabili |
3 | m pers | nabili się |
fut 2 pl nabijecie się (2). ◊ praet 2 pl m pers -ście się nabili (1). ◊ 3 pl m pers nabili się (1). ◊ part praet act nabiwszy się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
1. Zabić wielu, z formantem na- + się wyrażającym dosyt i nadmierność [kogo (G pl) a. wiele kogo] (4): RejZwierz 26; O Grekowie ieſzcżeſcie nie ſyći krwie Troiáńſkiey/ oycá mego/ bráciey/ [...] tákież ludu poſpolitego/ ktoregoſcie ſie bez licżby niewinnie nábili BielKron 60; Tám ſie ich iáko Wilkow w dole nábijećie BielSat N4 [idem] BielSjem 41.
2. Pf od „bić” ‘zadawać ból uderzając’ z formantem na- + się wyrażającym zmęczenie długotrwałą czynnością [kogo (G)] (1): Potym káći okrutni/ gdy ſię go nábili/ Odwiązáwſzy od ſłupá we krwi porzućili SiebRozmyśl H2v.
Formacje współrdzenne cf BIĆ SIĘ.
KW