[zaloguj się]
[pdf]

NABLUŹNIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

part praet act nabluźniwszy się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pf od „bluźnić” ‘znieważać Boga’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt [kogo (G)]:
Szereg: »nabluźnić się, nasromocić się«: nábluzniwſſy ſie Bogá Izráelſkiego/ náſromoćiwſſy ſie Krolá [hetman] nápomina mieſſcżány áby ſie dobrowolnie poddáli. Leop Is 36 arg.

Formacje współrdzenne cf BLUŹNIĆ.

KCh