[zaloguj się]
[pdf]

NABŁĄDZIĆ SIĘ (3) vb pf

Fleksja

part praet act nabłądziwszy się (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pf od „błądzić” ‘błąkać się’ z formantem na- + się wyrażającym nadmiernośc (3): Nieprzyiaćiele nábłądziwſzy ſie po leſie/ nie rychło ſie zeſzli do woyſká BielKron 341; gdy okręth gdzie nábłądziwſzy ſie przybije ſie do brzegu iákiego/ tedy oni co z niego wyſiadáią z rádoſcią po ziemi biegáią RejZwierc I76v.
W przen (1): ktory [okręt] nábłądziwſzy ſie s tobą po tych ſrogich burzliwoſciah ſwiátá tego/ ma cie doprowádzić do wdzięcżnego portu ſwoiego. RejZwierc 176v.

Synonimy: nabłąkać się, natułać się.

Formacje współrdzenne cf BŁĄDZIĆ.

KCh