[zaloguj się]

NABREDZIĆ (1) vb pf

Teksty nie oznaczają pochyleń; a prawdopodobnie jasne (tak w na-).

Fleksja
praet
sg pl
3 m nabredził m pers nabredzili

praet 3 sg m nabredził.[3 pl m pers nabredzili.]

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Powiedzieć wiele głupstw, rzeczy nieprawdopodobnych (z subiektywnym podkreśleniem wielości): Bo ten nawięczei nabredził Czo ſkurem wſſitki vprzedzil RejRozm 402; [Nieiednoſmy my zblądzili/ Też ci waſſy nabredzili/ I świątość zniſzczyli. RozprKsiędza D4v].

Synonim: napleść.

Formacje współrdzenne cf BREDZIĆ.

HJ