« Poprzednie hasło: NABYĆ | Następne hasło: NABYTEK » |
NABYĆ SIĘ (2) vb pf
a jasne.
Zawsze sie.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -em, -m sie nabył |
1 sg praet -em, -m sie nabył (2). ◊ [part praet act nabywszy się.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) w.
Pf od „być” ‘przebywać’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt (2): Ia nic nie dbam bom ſie nábył/ Rozmáiciem ſwiátá záżył Poki żytá poty bytá/ Aby było ſemper ita. RejZwierc 232v.
[nabyć się z kim: A on od nich odieżdża/ w wielkim zoſtawiwſzy Ich ſmutku/ á nie długo znimi ſie nábywſzy. ZbylDroga E3v.]
Zwrot: »dosyć się nabyć [gdzie]« (1): DOſyciem ſie iuż nábył ná tym nędznym ſwiecie/ Doſyciem ſie przypátrzył czo ſie ná nim plecie RejZwierc 269.
Formacje współrdzenne cf BYĆ.
LW