[zaloguj się]
[pdf]

NACIERANIE (4) sb n

Oba a jasne; -e- (2) Mącz; -é- (1) Oczko; końcowe e z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N nacierani(e)
G nacieraniå
A nacierani(e)

sg N nacierani(e) (2). ◊ G nacieraniå (1). ◊ A nacierani(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Masowanie, pocieranie; fricatio Mącz; affrictus, fricatus Cn (3):

nacieranie czym (2): Mącz 136d; chory ćiáło rozruchawſzy niechay nieiáko zagrzeie czego ieſli mu bóle iákié/ álbo ſłábość nie dopuśći/ niechay ná mieyſce przechaczki/ frykatiy/ á lekkiego chuſtą náćiéránia/ vżywie Oczko 26 v.

W charakterystycznym połączeniu: nacieranie chustą (ciepłymi chustami) (2).

Wyrażenie: »wielkie nacieranie« (1): Fricationes vehementes, Wielkie nácieránie. Mącz 136d.
2. Zbrojne atakowanie, napieranie; impugnatio, impressio Cn [czego] (1): Słyſzałby był tám ránnych pod końmi ſtękánie/ Obaczyłby y ſzykow roznych náćieránie StryjKron 255.

Synonim: 1. zagrzewanie.

Cf NACIERAĆ

JR