![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: REBELLIJA | Następne hasło: [REBELLIZOWANIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
REBELLIZOWAĆ (1) vb impf
Oba e, o oraz a jasne.
Fleksja
| inf | rebellizować | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | rebellizuję | |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by rebellizowåł |
[inf rebellizować. ◊ praes 1 sg rebellizuję.] ◊ con 3 sg m by rebellizowåł.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII; wstawka z XVIII) – XVII w.
Znaczenia
Buntować się, sprzeciwiać się; decernere iugum a. officium, excutere obsequium, exuere servitutem, facere rebellionem Cn [rebellizare Łac śr]: A IESLIBY dopuśćiwſzy w wiązánia záśię rebellizował, y zmienił: Tedy Stároſtá iuż onéy dźierżáwy obróńcą ma bydź SarnStat 544; [Rebello, as, ich widerſetze mich/ werde abtrnnig. Pol. przećiwiam ſię/ odpiram/ rebellizuię. Volck 60].
[rebellizować komu: Sżlácheckiego ſtánu ludźie teby do iednego wytráćił [cesarz turecki]/ iáko zwykł cżynić/ áby nie był nikt ktoby mu nápotym rebellizowáć mogł GrabZdanie E2.]
Synonim: buntować się.
PP