« Poprzednie hasło: NACZCZYWY | Następne hasło: NACZELNIK » |
NACZEKAĆ SIĘ (3) vb pf
sie (2), się (1).
Pierwsze a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w czekać).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | naczekåł się |
praet 3 sg m naczekåł się (1). ◊ part praet act naczekåwszy się (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.
Pf od „czekać” ‘spodziewać się czyjegoś przybycia’ (tu: bezskutecznie) z formantem na- + się wyrażającym długotrwałość (3): Więc oracż gdy śię nácżekał/ Nádzieie w pomocy nie miał: Kazał ſynowi śierpy wźiąc BierEz O.
naczekać się kogo (G) (2): Semowith nácżekawſzy ſie krolewny/ vcżynił Syem w Sirádzu ná Polaki BielKron 379; Andrzey Tęcżyńſki Woiewodá Lubelſki iezdźił do Cżech/ ále nácżekawſzy ſie poſłow Ceſárſkich wroćił ſie nic nie z iednawſzy. BielKron 416.
Formacje współrdzenne cf CZEKAĆ.
HJ