[zaloguj się]
[pdf]

NACZELNIK (2) sb m

a pochylone; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N nåczelnik nåczelniki
G nåczelnik(o)w
I nåczelnikami

sg N nåczelnik (1). ◊ pl [N nåczelniki. ◊ G nåczelnik(o)w]. ◊ I nåczelnikami (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII ‒ XVIII w.; poza tym XVII – XIX w. w innym znaczeniu.

Znaczenia
Ozdoba czoła; frontale, phalera Cn (2): Frontale ‒ Nączelnik. Ozdoba czelna. Calep 436a; [naczelniki 3 InwMieszcz 1584 nr 257; 12 naczelnikow InwMieszcz 1584 nr 259, 1595 nr 298].
W przen (1): ſłowá te ktore ią tobie dźiś roſkázuię/ [...] będźieſz o nich mowił śiedząc w domu ſwym/ y idąc w drodze/ y kłádąc ſię y wſtáiąc: y vwiążeż ie ná znák ná ręce twoiey/ y będą nacżelnikámi między ocżymá twoimi [erunt in frontalia inter oculos tuos PolAnt Deut 6/8]/ y nápiſzeż ie ná podwoiách domu twoiego/ y ná branách twoich. CzechEp 114.

Cf NACZOŁEK

HJ