« Poprzednie hasło: NACZENIE | Następne hasło: [NACZERPNĄĆ] » |
NACZERPAĆ (9) vb pf
Oba a jasne; e z tekstów nie oznaczających é.
inf | naczerpać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | naczerpåł | m pers | naczerpali |
f | naczerpała | m an | ||
n | subst | naczerpały |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | naczerpåjcie |
inf naczerpać (1). ◊ fut 1 sg naczerpåm (2). ◊ praet 3 sg m naczerpåł (2). f naczerpała (1). ◊ 3 pl m pers naczerpali (1). subst naczerpały (1). ◊ imp 2 pl naczerpåjcie (1).
Sł stp: naczyrpać, Cn s.v. nabudować, Linde XVI i XVIII w.
naczerpać komu, czemu (4): Náczerpam też y wielbłądom twoim [etiam camelis tuis hauriam] iż ſię wſzytcy nápiyą. BibRadz Gen 24/19, Gen 24/20, 44; BudBib Ex 2/19.
naczerpać z czego (1): Y przebili ſię trzey (oni) rycerze do obozu Peliſztymſkiego/ y nácżerpáli wody z ſtudnie [et hauserunt aquas de cisterna] Beth-lechemſkiey BudBib 2.Reg 23/16.
naczerpać w co (1): náczerpayćie wody we cztyry wiádrá [impleta quatuor hydrias aquis] BibRadz 3.Reg 18/34.
W charakterystycznym połączemu: naczerpać wody (6).
Synonim: nabrać.
Formacje współrdzenne cf CZERPAĆ.
HJ