« Poprzednie hasło: [NADARTY] | Następne hasło: NADARZENIE » |
NADARZAĆ (1) vb impf
Pierwsze a jasne, w drugim wahania.
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
1 | nadårzåm | |
3 | nadårzå |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | f | nadårzałaś |
praes 1 sg nadårzåm. ◊ [3 sg nadårzå. ◊ praet 2 sg f nadårzałaś.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Znaczenia
- 1. Obdarzać
- 2. [Dawać posag, wyposażać]
1. Obdarzać: Munero, et Muneror, Dáruyę/ Upominki dáyę/ Nádarzam. Mącz 237c; [Nádárzam/ Largior, muneror. Item Prospero, secundo. Volck Mmm].
W przen (o Jerozolimie) [kogo]: [Wſzem wſzetecżnicam dáwáią podárek/ lecż ty ſámá dawáłáś dáry ſwe/ wſzem miłośnikom ſwym/ y nádarzáłáś [remunerabas] ie/ żeby wchodzili do ćiebie ze wſząd/ dla wſzetecżeńſtw twych BudBib Ez 16/33 (Linde).]
2. [Dawać posag, wyposażać: [Sanguine Troiano] et rutulo dotabere {nadarzo} virgo Glosy II nr 74/85.]
Formacje współrdzenne cf DAROWAĆ.
KCh