« Poprzednie hasło: [NADCIĄGANIE] | Następne hasło: NADCIERAĆ » |
NADCIĄGNĄĆ (5) vb pf
a jasne.
Fleksja
inf | nadciągnąć |
---|
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | nadciągnęli |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by nadciągnął |
inf nadciągnąć (1). ◊ fut 3 sg nadciągnie (2). ◊ praet 3 pl m pers nadciągnęli (1). ◊ con 3 sg m by nadciągnął (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. nadciągać.
Znaczenia
- 1. Zbliżyć się (o większej grupie ludzi) (3)
- 2. Zdarzyć się, nastać (2)
1. Zbliżyć się (o większej grupie ludzi); venire Mącz (3): Paucos morati dies, dum socii venirent, Kilko dni oczekawali aż ych towárziſze nádciągnęli. Mącz 97c, 429b.
nadciągnąć skąd (1): gdyby ze dwu ſtron záraz nádciągnął nieprzyiaciel SarnStat 424.
2. Zdarzyć się, nastać (2): nie wątpię/ że ten máły vpóminek W. M. wdźięcznie raczy przyiąć ode mnie ná ten czás/ áż co więtſzégo dali P. Bog nádciągnie. GrzepGeom B3v; ták grodźić/ coby ná drugi rok grodźić nie trzebá/ poki śiew nie nádciągnie. GostGosp 96.
Formacje współrdzenne cf CIĄGNĄĆ.
KW