[zaloguj się]

NADCIĄGNĄĆ (5) vb pf

a jasne.

Fleksja
inf nadciągnąć
praet
pl
3 m pers nadciągnęli
conditionalis
sg
3 m by nadciągnął

inf nadciągnąć (1).fut 3 sg nadciągnie (2).praet 3 pl m pers nadciągnęli (1).con 3 sg m by nadciągnął (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. nadciągać.

1. Zbliżyć się (o większej grupie ludzi); venire Mącz (3): Paucos morati dies, dum socii venirent, Kilko dni oczekawali aż ych towárziſze nádciągnęli. Mącz 97c, 429b.

nadciągnąć skąd (1): gdyby ze dwu ſtron záraz nádciągnął nieprzyiaciel SarnStat 424.

2. Zdarzyć się, nastać (2): nie wątpię/ że ten máły vpóminek W. M. wdźięcznie raczy przyiąć ode mnie ná ten czás/ áż co więtſzégo dali P. Bog nádciągnie. GrzepGeom B3v; ták grodźić/ coby ná drugi rok grodźić nie trzebá/ poki śiew nie nádciągnie. GostGosp 96.

Formacje współrdzenne cf CIĄGNĄĆ.

KW