[zaloguj się]
[pdf]

NADERT (2) av

a oraz e jasne (tak w nader).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nazbyt; bardzo (2):
a. W połączeniu z przymiotnikiem (1): to yſz ſie oni [dziatki] baczą być w cudzym domu/ nádert roſpuſtney á proznuiącey ſwobody w nich powścziąga KwiatKsiąż Ev.
b. W połączeniu z czasownikiem (1); [uczący] o ſobie mnięmaią iakoby w naukach barzo bieglymi á doſtatecżnymi bili/ y iuż iakoby vcżeni ludzie dyſputuią y ſwych ſentencyi á mniemań nadert bronić chcą KwiatKsiąż L3.

Cf NADER

KCh