![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [NADGONIĆ] | Następne hasło: NADGRODA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NADGRADZAĆ (2) vb impf
Pierwsze i trzecie a jasne, drugie pochylone.
Fleksja
| inf | nadgrådzać | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 3 | nadgrådzå | |
inf nadgrådzać (1). ◊ 3 sg praes nadgrådzå (1). ◊ [part praes act nadgrådzając.]
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu,
Znaczenia
1. Dawać nagrodę; wywdzięczać się [komu] (2): SOwićie Bog nádgradza káżdemu wiernemu MycPrz I A2.
nadgradzać co (1): Zato tedy zda się bydź powinien KIm PanuHetmanowi Koronnemu ofiaruie się gratis beneuolentia et liberalitate Regia nadgradzac muto. ActReg 77.
2. [Pokrywać, wyrównywać straty [czego]: tho ma bycz ku dworowy pana wawrzynczevemv. y wolffarku cząſzcz kthoramvſzye doſthala dzyalem na bobkowyczach, nadgradzayancz wolwarkow na Choczyſchewyczach ZapWpol 1550, 9/313v.]
Formacje współrdzenne cf GRODZIĆ.
KCh