[zaloguj się]
[pdf]

NADLEŻEĆ (1) vb impf

a jasne; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w leżeć).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 nadleży nadleżą
praet
sg
3 n nadleżało

praes 3 sg nadleży. ◊ [3 pl nadleżą. ◊ praet 3 sg n nadleżało.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. [Wchodzić w zakres czyich obowiązków, czyjej działalności:

nadleżeć komu: Bo iako nám Iurisdicia nad Poddanymi waszchymi nie nadlezi. Thak ze tesz nie iest offitii nostri waszych występnikow karacz ZapWpol 1548, 14/33v.

nadleżeć czemu ku czemu: Ktore [ubiory] nadlezą ku robieniu rzemieſlu krawÿeczkiemu MetrKor 129/63v].

2. [Dotyczyć kogoś, odnosić się do kogoś [komu]: niemaÿą miecz zadneÿ moczÿ nad zadnemi rzeczami braczkiemi, ktore nadliezą pospolſtwu krawÿeczkiemu MetrKor 129/64v.]
3. [Być uczestnikiem, brać udział [do czego]: ÿ kolaczią potcziwą vczinicz ma na the ktorzy do thego nadliezą MetrKor 129/61.]
4. Wyraża przypisywane komuś lub postulowane ogólnie właściwe postępowanie [komu cum inf]: która [pani] tego pilnuie y przeſtrzega/ áby [dzieweczki] to wſzyſtko vmiáły co chrześćijáninowi wiedźieć y vmieć nadleży. ReszHoz 128.
5. [Zależeć [komu na czym]: Nąm na thim liſczie ze vielie nadlezalo niemozem iedno tego vziwacz zwieliku zaloſczią, ze iest y porzuczon, y tak ku wiadomoſczi vieliom prziſchedl ZapWpol 1549, 14/45v.]

Formacje współrdzenne cf LEC.

Cf [NADLEŻĄCY]

KCh